این ویژه نامه حاصل مکتوب سلسله نشست های برجام تا انجام که با حضور اساتید حقوق بین الملل و عمومی در سازمان بسیج حقوقدانان برگزار گردید می باشد البته جهت انسجام مباحث از تحلیل دیگر اساتید نیز بهره برده شده است.
مذاکرات طولانی‌مدت میان ایران و 6 قدرت جهانی برای دستیابی به توافق هسته‌ای سرانجام در آوریل 2015 به توافق برجام منجر گردید. بر اساس این تفاهم، ایران ذخایر غنی‌سازی متوسط خود را پاک‌سازی، ذخیره‌سازی اورانیوم با غنای کم را تا 98 درصد متوقف و همچنین تعداد سانترفیوژهای خود را تا حدود دوسوم به مدت حداقل 15 سال کاهش خواهد داد. همچنین بر اساس برجام، ایران غنی‌سازی بیش از 67/3 درصد را متوقف کرده و هیچ تأسیسات غنی‌سازی جدید و یا راکتور آب‌سنگین نخواهد ساخت. علاوه بر محدودیت‌هایی در بخش‌های فنی و هسته‌ای تأسیسات هسته‌ای کشورمان، به‌منظور بررسی، نظارت و تأیید اعمال این محدودیت‌ها از سوی ایران، آژانس بین‌المللی اتمی به‌تمامی تأسیسات هسته‌ای کشورمان دسترسی منظم خواهد داشت؛ و در مقابل، خروج ایران از ذیل تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و آمریکا مطرح بوده که تحقق یا عدم تحقق آن‌ها بر اساس مفاد برجام محل بحث است.
پس از دستیابی به برجام، قطعنامه 2231 صادر شد که عمل به برجام یکی از مفاد آن بوده و رعایت آن برای همه کشورها (البته پس از نهایی شدن برجام) الزامی است.
پژوهش پیش رو بررسی حقوقی (از منظر حقوق داخلی و بین‌المللی) شش سؤال مهم و اصلی در ارتباط با برجام و قطعنامه را شامل شده که نتایج آن به‌صورت نموداری و مبسوط آمده است. اغلب مطالب این پژوهش از سلسله نشست‌های برجام تا انجام که در اساتید حقوقی برجسته حضورداشته‌اند، اقتباس گردیده است.
همچنین در این نوشتار تلاش شده راهکارهایی پیش روی مجلس شورای اسلامی گذاشته شود و محاسن و معایب آن‌ها مورد واکاوی قرارگرفته تا در این میان بر اساس شرایط موجود بهترین راهکار برگزیده‌شده که تا دفع شر دشمن به بهترین نحو حادث‌شده و راه‌های نفوذ او هرچه بیشتر بسته شود.
برای دریافت فایل PDF این ویژه نامه می توانید به روی لینک زیر کلیک نمایید.
افزودن دیدگاه جدید