فصل اول - كليات
ماده 1 - گذرنامه سندي است كه از طرف مأموران صلاحيتدار دولت شاهنشاهي مذكور در اين قانون براي مسافرت اتباع ايران به خارج و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران داده مي شود .
ماده 2 - اتباع ايران براي خروج از كشور و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران بايد تحصيل گذرنامه نمايند . صدور گذرنامه منوط به ارائه اسنادي است كه هويت و تابعيت ايراني تقاضاكننده را ثابت نمايد . اسناد مزبور به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد .
ماده 3 - خروج از كشور بدون ارائه گذرنامه يا مدارك مسافرت مذكور در اين قانون ممنوع است .
ماده 4 -(منسوخه 22/08/1390) ورود به كشور و يا خروج از آن فقط از نقاطي كه بنا به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران تعيين و آگهي خواهد شد مجاز است .
ماده 5 - بازرسي گذرنامه و مدارك مسافرت و رسيدگي به آنها در مرز با شهرباني كل كشور و در نقاطي كه شهرباني نباشد به عهده ژاندارمري كل كشور است .
مأموران مربوط مكلفند از ورود افرادي كه فاقد گذرنامه يا مدارك لازم براي ورود به ايران باشند جلوگيري نمايند .
تبصره ـ(اصلاحي 05/10/1358) در موارديكه افرادي فاقد گذرنامه و يا مدارك مسافرت براي مراجعه به ايران باشند در صورتيكه تابعيت ايراني و يا ايراني آنان محرز شود با رعايت ماده 20 اين قانون مكلفند برگ بازگشت به ايران را از مأموريت هاي سياسي يا كنسولي جمهوري اسلامي ايران در خارجه دريافت نمايند . ضوابط تشخيص و ايراني بودن اين قبيل اشخاص بموجب آئين نامه اجرائي اين قانون تعيين خواهد شد .
ماده 6 - برگ مسافرت موضوع ماده 9 و همچنين برگ بازگشت موضوع ماده 20 و پروانه هاي گذر موضوع مواد 29 و 30 از نظر اين قانون در حكم گذرنامه است .
فصل دوم - انواع گذرنامه
ماده 7 - گذرنامه بر سه قسم است :
الف - گذرنامه سياسي .
ب - گذرنامه خدمت ( اعم از فردي يا جمعي ) .
ج - گذرنامه عادي ( اعم از فردي يا جمعي ) .
تبصره - مشخصات انواع گذرنامه از لحاظ رنگ و شكل و قطع و تعداد اوراق و نظاير آن و همچنين سازمان تهيه كننده آنها به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين مي گردد .
ماده 8 - از تاريخ تصويب اين قانون گذرنامه هاي تحصيلي به تدريج به گذرنامه هاي عادي تبديل خواهد شد .
ماده 9 - وزارت امور خارجه مي تواند در موارد لزوم با موافقت وزير امور خارجه براي كساني كه به مأموريتهاي خاص اعزام مي شوند به جاي گذرنامه برگ مسافرت انفرادي و يا دسته جمعي صادر نمايد . مشخصات برگهاي مذكور در آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد .
فصل سوم - گذرنامه هاي سياسي و خدمت
ماده 10 -(اصلاحي 20/02/1377) براي شخصيتهاي زير گذرنامه سياسي صادر مي شود :
1 - رهبر
2 - رئيس جمهور .
3 - رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام ، رييس مجلس شوراي اسلامي ، رييس قوه قضائيه ، معاون اول رييس جمهور ، اعضاي شوراي نگهبان ، توليت آستان قدس رضوي ، وزراء دولت جمهوري اسلامي ايران و معاونان رييس جمهور .
4 - نمايندگان مجلس شوراي اسلامي ، اعضاي مجمع تشخيص مصلحت نظام ، اعضاي شوراي عالي امنيت ملي ، نمايندگان مجلس خبرگان رهبري و اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي .
5 - رييس ديوانعالي كشور ، دادستان كل كشور ، رييس ديوان عدالت اداري ، رييس و دادستان ديوان محاسبات ، معاونان رييس قوه قضائيه ، رييس سازمان بازرسي كل كشور ، رييس دفتر مقام معظم رهبري ، رييس كل بانك مركزي و رييس سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران .
6 - معاونان نخست وزير با موافقت نخست وزير ، معاونان وزراء با موافقت وزير مربوطه ، استانداران و شهردار مركز با موافقت وزير كشور و سرپرست بنياد شهيد و رئيس جمعيت هلال احمر .
7 - نمايندگان مستقيم مقام معظم رهبري با معرفي رييس دفتر ايشان ، نمايندگان ويژه رييس جمهور يا معاون اول رييس جمهور به معرفي دفتر ايشان ، نمايندگان ويژه هيأت وزيران جهت ماموريتهاي خاص به معرفي دفتر هيأت دولت و روساي دفاتر روساي قواي سه گانه و مجمع تشخيص مصلحت نظام .
8 - روساي بنياد مستضعفان و جانبازان ، سازمان تبليغات اسلامي ، بنياد شهيد انقلاب اسلامي ، جمعيت هلال احمر جمهوري اسلامي ايران ، كميته ملي المپيك جمهوري اسلامي ايران و استانداران كشور و شهردار تهران .
9 - رؤساي جمهور سابق ، نخست وزيران سابق ، معاونان اول سابق رييس جمهور ، رؤساي سابق مجلس شوراي اسلامي ، رؤساي سابق قوه قضائيه ، اعضاي سابق شوراي عالي قضايي با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه .
10 - مشاوران مقام معظم رهبري و معاونان دفتر معظم له با معرفي رييس دفتر ايشان ، معاونان و مشاوران رييس جمهوري ، معاونان معاون اول رييس جمهور ، دبير شورايعالي امنيت ملي و روسا و دبيران كميته هاي شوراي مزبور ، معاونان وزراء ، رؤساي دفاتر تخصصي تحت سرپرستي بلافصل رييس جمهور .
11 - شخصيتهاي عالي مقام علمي ، ديني ، فرهنگي و رؤساي فرهنگستانها با موافقت رييس جمهور .
12 - رؤساي ديوان عالي كشور ، دادستان كل كشور و ساير مقامات مندرج در جزء 5 و اعضاي شوراي عالي قضايي ، وزراء و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان و معاونان رياست جمهوري و رييس قوه قضائيه كه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي عهده دار مناصب فوق بوده اند و رؤساي سابق نمايندگيهاي سياسي و كنسولي و بين المللي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه .
13 - سفرا ، مديران كل و معاونان آنان و رؤساي ادارات وزارت امور خارجه ، ماموران ثابت سياسي و كنسولي .
14 - ماموران رمز و مخابرات و كساني كه به نمايندگي از دولت جمهوري اسلامي ايران مقامي را در مؤسسات و نهادهاي بين المللي عهده دار مي شوند ، پيكهاي سياسي و كساني كه به ماموريت موقت سياسي و كنسولي اعزام مي شوند با موافقت وزير امور خارجه .
15 - رييس ، معاونان و مديران كل منطقه اي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي ، رايزنان و وابستگان فرهنگي كه در پوشش كادر وزارت امور خارجه به خارج از كشور اعزام مي شوند .
16 - مديران كل مدارس خارج از كشور و دفتر همكاريهاي علمي و بين المللي و سرپرستي هاي مدارس خارج از كشور به پيشنهاد وزير آموزش و پرورش .
17 - در غير از موارد ياد شده در بالا براي انجام مأموريتهاي خاص سياسي حسب ضرورت ، با تشخيص وزير امور خارجه .
تبصره 1 -(اصلاحي 31/03/1362) همسران مشمولين بندهاي 1 و 2 و 3 اين ماده ميتوانند از گذرنامه سياسي جداگانه استفاده نمايند .
تبصره 2 -(الحاقي 31/03/1362) نام همسران افراد موصوف در بندهاي 4 تا 14 اين ماده در صورتيكه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضاي دارنده گذرنامه در گذرنامه سياسي ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و تفكيك گذرنامه و صدور گذرنامه سياسي جهت آنان با موافقت وزير امور خارجه امكان پذير خواهد بود .
تبصره 3 -(اصلاحي 20/02/1377) نام فرزندان ذكور كمتر از ( 18 ) سال مشمولين اين ماده و فرزندان اناث آنان تا هنگام ازدواج درصورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند ، به تقاضاي دارنده در گذرنامه سياسي ثبت و از همان گذرنامه استفاده خواهند نمود و درصورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و درصورت موافقت طبق مقررات اين قانون براي آنها گذرنامه خدمت يا عادي صادر خواهد شد .
تبصره 4 -(الحاقي 20/02/1377) همطرازان مقامات مندرج در اين ماده ( برطبق قانون نظام هماهنگ پرداخت ) اعم از شاغل و سابق با معرفي بالاترين مقام دستگاه مربوطه از گذرنامه سياسي استفاده خواهند نمود .
ماده 11 -(اصلاحي 31/03/1362) براي اشخاص زير گذرنامه خدمت صادر ميگردد .
1 - اشخاصي كه بعنوان همراه با رهبر يا يكي از اعضاي شوراي رهبري به خارج از كشور مسافرت مينمايند .
2 - اشخاصي كه به عنوان همراه درارتباط با ماموريت با رياست جمهور يا معاون اول رييس جمهور به خارج از كشور مسافرت مي نمايند با معرفي مقام مربوط .
3 - اشخاصي كه به موجب تصويبنامه هيأت وزيران براي انجام مأموريت به خارج از كشور اعزام مي شوند با معرفي دفتر هيأت دولت .
4 - كارمندان وزارتخانه ها و سازمانها و ارگانهاي وابسته به دولت و ارگانهاي نظامي كه به خارج از كشور اعزام ميگردند با معرفي وزير مربوطه و ذكر علت مأموريت .
5 - مأموران اداري و فني وزارت امور خارجه و همسران آنها با موافقت وزير امور خارجه .
تبصره 1 -(اصلاحي 31/03/1362) نام همسر و فرزندان كمتر از 18 سال مشمولين اين ماده در صورتي كه همراه دارنده گذرنامه باشند به تقاضاي دارنده گذرنامه خدمت در همان گذرنامه ثبت ميشود .
تبصره 2 -(الحاقي 31/03/1362) نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران در خارج نميتوانند براي همسر و فرزندان همراه ، گذرنامه خدمت جداگانه صادر نمايند ولي در صورت نياز به تفكيك پس از استعلام از وزارت امور خارجه و در صورت موافقت طبق مقررات اين قانون براي آنها گذرنامه عادي صادر خواهد شد .
ماده 12 -(اصلاحي 31/03/1362) صدور گذرنامه سياسي و خدمت بعهده وزارت امور خارجه است .
ماده 13 -(اصلاحي 31/03/1362) مدت اعتبار گذرنامه سياسي و خدمت يكسال است مگر در مورد مأموران ثابت دولت در نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران در خارج از كشور كه اعتبار گذرنامه تا خاتمه مدت مأموريت آنان خواهد بود .
تبصره 1 -(اصلاحي 31/03/1362) تمديد مدت گذرنامه هاي سياسي و خدمت طبق مقررات اين قانون با موافقت وزارت امور خارجه در مركز توسط اداره گذرنامه و رواديد و در خارج از كشور توسط نمايندگيهاي جمهوري اسلامي ايران انجام خواهد شد .
تبصره 2 -(اصلاحي 31/03/1362) كليه دارندگان گذرنامه هاي سياسي و خدمت در موقع ورود به كشور بايد گذرنامه خود را به وزارت امور خارجه تحويل دهند .
فصل چهارم - گذرنامه عادي
ماده 14 - صدور گذرنامه عادي در ايران به عهده شهرباني كل كشور و در خارج از ايران با مأمورين كنسولي كشور شاهنشاهي يا مأموران سياسي عهده دار امور كنسولي خواهد بود . مقررات مربوط به ترتيب صدور و تمديد و تجديد و اصلاح گذرنامه به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد .
ماده 15 - محصليني كه براي تحصيل عازم خارج از كشور مي باشند با رعايت قانون وظيفه عمومي در مورد تحصيلات غير دانشگاهي از طرف وزارت آموزش و پرورش و در مورد تحصيلات دانشگاهي از طرف وزارت علوم و آموزش عالي به شهرباني كل كشور معرفي مي شوند .
شغل آنها در گذرنامه محصل ذكر مي گردد و از پرداخت كليه وجوه مربوط به صدور گذرنامه معاف مي باشند . اين معافيت شامل محصليني كه گذرنامه تحصيلي آنان تدريجاً به گذرنامه عادي تبديل خواهد شد نيز مي باشد . محصليني كه گذرنامه تحصيلي آنان به گذرنامه عادي تبديل مي شود از مقررات معافيت تحصيلي احضار به خدمت زير پرچم استفاده خواهند كرد .
ماده 16 -(اصلاحي 03/08/1362) باشخاص زير هيچ نوع گذرنامه براي خروج از كشور داده نميشود :
1 - كسانيكه بموجب اعلام كتبي مقامات قضائي حق خروج از كشور را ندارند .
2 - كسانيكه در خارج از ايران بسبب تكدي و يا ولگردي و يا ارتكاب سرقت و كلاهبرداري و يا به هر عنوان ديگر داراي سوء شهرت باشند .
3 - كسانيكه مسافرت آنها به خارج كشور به تشخيص مقامات قضائي مخالف مصالح جمهوري اسلامي ايران باشد .
تبصره 1 -(اصلاحي 03/08/1362) رسيدگي و تشخيص افراد مذكور در بند 2 اين ماده واحده بعهده كميسيوني مركب از نمايندگان :
1 - وزارت امور خارجه .
2 - وزارت دادگستري
3 - وزارت كشور
4 - شهرباني جمهوري اسلامي .
5 - وزارت اطلاعات كه بدعوت وزارت كشور تشكيل خواهد شد ميباشد .
تبصره 2 -(اصلاحي 03/08/1362) از تاريخ 1362/08/03 ، ماده 16 قانون گذرنامه مصوب 1351 و تبصره و بندهاي آن و همچنين لايحه قانوني اصلاح ماده 16 قانون گذرنامه مصوب 1358/12/4 شوراي انقلاب نسخ ميشود .
ماده 17 - دولت مي تواند از صدور گذرنامه و خروج بدهكاران قطعي مالياتي و اجراي دادگستري و ثبت اسناد و متخلفين از انجام تعهدات ارزي طبق ضوابط و مقرراتي كه در آيين نامه تعيين مي شود جلوگيري نمايد .
ماده 18 - براي اشخاص زير با رعايت شرايط مندرج در اين ماده گذرنامه صادر مي شود :
1 - اشخاصي كه كمتر از هجده سال تمام دارند و كساني كه تحت ولايت و يا قيمومت مي باشند با اجازه كتبي وليّ يا قيّم آنان .
2 - مشمولين وظيفه عمومي با اجازه كتبي اداره وظيفه عمومي .
3 - زنان شوهردار ولو كمتر از 18 سال تمام با موافقت كتبي شوهر و در موارد اضطراري اجازه دادستان شهرستان محل درخواست گذرنامه كه مكلف است نظر خود را اعم از قبول درخواست يا رد آن حداكثر ظرف سه روز اعلام دارد كافي است . زناني كه با شوهر خود مقيم خارج هستند و زناني كه شوهر خارجي اختيار كرده و به تابعيت ايراني باقي مانده اند از شرط اين بند مستثني مي باشند .
ماده 19 - در صورتي كه موانع صدور گذرنامه بعد از صدور آن حادث شود يا كساني كه به موجب ماده 18 صدور گذرنامه موكول به اجازه آنان است از اجازه خود عدول كنند از خروج دارنده گذرنامه جلوگيري و گذرنامه تا رفع مانع ضبط خواهد شد .
ماده 20 - به ايرانياني كه به كشور مراجعت مي كنند و فاقد گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه باشند و يا اينكه مدت اعتبار آن اسناد منقضي شده باشد به شرط آنكه تابعيت ايراني آنها مسلم باشد برگ بازگشت كه فقط براي بازگشت به ايران معتبر است داده مي شود .
تبصره - برگ بازگشت از طرف مقامات سياسي و كنسولي شاهنشاهي در خارج از كشور به طور رايگان صادر مي شود و در مرز از دارنده آن اخذ مي گردد .
فصل پنجم - همراهان
ماده 21 - نام اطفال كمتر از 18 سال تمام كه همراه هر يك از والدين يا جد يا جده پدري يا مادري يا زن پدر يا شوهر مادر و يا خواهر و برادر خود مسافرت مي نمايند در صورت درخواست ولي يا قيم آنها بر حسب مورد در گذرنامه اشخاص مذكور ثبت خواهد گرديد .
ماده 22 - نام نوزاداني كه از زنان ايراني مقيم خارج هنگام توقف مادر در ايران متولد مي شوند در گذرنامه مادر ثبت مي شود و در اين مورد نيازي به جلب موافقت پدر نيست و همچنين در مواردي كه در خارج از ايران شوهر ايراني در كشور محل تولد نوزاد حاضر نباشد .
تبصره - اطفال موضوع بند 4 ماده 976 و موضوع ماده 978 قانون مدني مادام كه تحت ولايت يا حضانت پدر يا مادر خود هستند مي توانند به معيت والدين خود با گذرنامه خارجي آنان به خارج از كشور مسافرت نمايند .
ماده 23 - براي يك خانواده كه با هم مسافرت مي كنند در صورت تقاضا يك گذرنامه صادر مي شود و نام زن و اولاد كمتر از 18 سال در آن ثبت خواهد شد . هيچ يك از همراهان مستقلاً حق استفاده از گذرنامه را ندارد و در صورتي كه بخواهد از دارنده گذرنامه جدا شود بايد گذرنامه جداگانه تحصيل نمايد .
فصل ششم - اعتبار گذرنامه عادي
ماده 24 - گذرنامه براي مسافرت به كليه كشورها اعتبار دارد مگر به كشورهايي كه دولت در موارد مقتضي مسافرت اتباع ايران را به آن كشورها ممنوع و يا محدود نموده باشد . در صورتي كه بعد از صدور گذرنامه محدوديتي مقرر شود وجوه پرداختي كساني كه از مسافرت محروم شوند به آنها مسترد مي گردد . نحوه اجراي مفاد اين ماده ضمن آيين نامه اجرايي اين قانون معين خواهد شد .
ماده 25 -(اصلاحي 03/07/1373) مدت اعتبار گذرنامه جديد از تاريخ صدور پنج سال است و فقط براي مدت پنج سال ديگر قابل تمديد مي باشد .
تبصره -(الحاقي 03/07/1373) گذرنامه هايي كه تا تاريخ تصويب اين قانون سه سال آنها خاتمه نيافته تا پايان مدت مذكور ، معتبر خواهند بود .
ماده 26 -(منسوخه 03/07/1373) گذرنامه هايي كه تا تاريخ تصويب اين قانون وسيله مقامات صلاحيتدار صادر گرديده و مدت پنج ساله آنها خاتمه نيافته است تا خاتمه مدت معتبر است .
ماده 27 - در صورتي كه گذرنامه غير قابل استفاده و يا مفقود شود پس از رسيدگي لازم كه نحوه آن در آيين نامه تعيين خواهد شد گذرنامه ديگري با اخذ هزينه هاي صدور صادر مي شود .
هرگاه قابل استفاده نبودن يا مفقود شدن گذرنامه ناشي از عمل متصديان مسئول باشد براي بقيه مدت اعتبار گذرنامه جديد بدون دريافت هزينه هاي صدور صادر خواهد شد .
فصل هفتم - گذرنامه جمعي
ماده 28 - گذرنامه جمعي اعم از خدمت يا عادي فقط در ايران و براي گروههاي زير صادر مي شود :
اين نوع گذرنامه ها به نام رييس گروه صادر و نام و مشخصات همراهان در برگ ضميمه آن درج خواهد گرديد :
1 - افسران - درجه داران - افراد و به طور كلي كاركنان مشمول قانون استخدام نيروهاي مسلح شاهنشاهي كه به طور جمعي و به منظور انجام مأموريت عازم خارج از كشور باشند .
2 - گروههاي ورزشي كه به منظور انجام مسابقات عازم خارج هستند به معرفي سازمان تربيت بدني ايران .
3 - گروههاي پيشاهنگي به معرفي سازمان پيشاهنگي ايران .
4 - دانشجويان و دانش آموزان و معلمان و استادان كه براي مطالعات آموزشي و فرهنگي به معرفي وزارتخانه هاي مربوط به خارج مي روند .
5 - گروههاي هنري كه توسط وزارت فرهنگ و هنر يا وزارت اطلاعات معرفي مي شوند .
6 - گروههاي معرفي شده از طرف سازمانهاي دولتي و يا وابسته به دولت و يا جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران .
7 - گروههاي كارگري براي كارآموزي يا كسب مهارت فني با تأييد و معرفي وزارت كار و امور اجتماعي .
تبصره 1 - هر يك از اعضاي گروههاي فوق كه هنگام مسافرت از گروه خود جدا شود بايد گذرنامه جداگانه تحصيل نمايد .
تبصره 2 - حداقل تعداد افرادي كه مي توانند از گذرنامه جمعي استفاده نمايند پنج نفر و حداكثر چهل نفر خواهد بود .
تبصره 3 - صدور گذرنامه جمعي در صورتي كه به منظور انجام مأموريتي به خرج سازمانهاي دولتي يا جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران باشد مجاني است در غير اين صورت علاوه بر هزينه صدور يك گذرنامه از هر نفر ده درصد هزينه صدور اخذ خواهد شد .
تبصره 4 - اعتبار گذرنامه جمعي يك سال است و در صورت موافقت سازمان مربوط حداكثر يك سال ديگر تمديد مي شود .
فصل هشتم - پروانه گذر
ماده 29 - در موارد زير به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران به جاي گذرنامه پروانه گذر صادر مي شود :
1 - براي تشرف به مكه معظمه و عتبات مقدسه .
2 - براي كاركنان وسائط نقليه آبي و هوايي و زميني .
3 - براي رفت و آمد اتباع دولت شاهنشاهي كه در نقاط مرزي كشور و نقاط واقع در سواحل و جزاير خليج فارس و درياي عمان ( درياي مكران ) سكونت دارند به مناطق مرزي مجاور و نواحي جنوبي خليج فارس .
تبصره 1 - مشخصات و ترتيب صدور و مدت اعتبار و مرجع صدور پروانه هاي گذر مذكور در اين ماده و هزينه صدور آنها به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد .
تبصره 2 - حدود مناطق مرزي و سواحل و همچنين نقاط مرزي مجاور و نواحي جنوبي خليج فارس به پيشنهاد وزارت كشور و تصويب هيأت وزيران تعيين خواهد شد .
ماده 30 - شهرباني كل كشور بر حسب اعلام وزارت امور خارجه به كساني كه ترك تابعيت ايران را نموده اند پروانه گذر خواهد داد و اين پروانه فقط براي خروج از ايران معتبر است .
فصل نهم - برگ گذر بيگانگان
ماده 31 - شهرباني كل كشور مي تواند با موافقت سازمان اطلاعات و امنيت كشور و تأييد وزارت امور خارجه براي بيگانگان بدون تابعيت يا خارجياني كه به جهاتي قادر به تحصيل گذرنامه از كشور متبوع خود نيستند برگ گذر بيگانگان صادر نمايد . اين برگ دليل تابعيت ايراني دارنده يا همراهان او محسوب نمي شود .
تبصره 1 - مشخصات برگ گذر بيگانگان از لحاظ رنگ و شكل و قطع و غيره به موجب آيين نامه اجرايي اين قانون تعيين خواهد شد .
تبصره 2 - نام فرزندان كمتر از 18 سال اين قبيل افراد در برگ گذر والدين همچنين نام زن در برگ گذر شوهر به شرط آنكه واجد شرايط مذكور در اين ماده باشند ثبت مي شود و استفاده جداگانه از اين برگ به وسيله همراهان ممنوع است .
ماده 32 - مدت اعتبار برگ گذر بيگانگان براي مراجعت به ايران از تاريخ صدور يك سال است و دارنده آن براي هربار خروج از كشور بايد تحصيل اجازه نمايد .
فصل دهم - آيين نامه هاي اجرايي
ماده 33 -(اصلاحي 23/03/1380) آيين نامه هاي مربوط به وجوهي كه از متقاضيان گذرنامه و يا اسناد در حكم گذرنامه و يا برگ گذر بيگانگان طبق مقررات بايد دريافت شود و ساير آيين نامه هاي اجرايي اين قانون توسط وزارتخانه هاي امور خارجه ، كشور و دادگستري تهيه و پس از تصويب هيأت وزيران به موقع اجرا گذارده خواهد شد و تا تصويب آيين نامه هاي مزبور مقررات فعلي قابل اجرا است .
تبصره -(منسوخه 23/03/1380) در صورتي كه تغييراتي در آيين نامه هاي مصوب ضرورت پيدا كند به تصويب كميسيونهاي مربوط مجلسين خواهد رسيد .
فصل يازدهم – مجازات‌ها
ماده 34 -(اصلاحي 14/07/1367) هر ايراني كه بدون گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه از كشور خارج شود ، به حبس از 1 تا 2 سال يا پرداخت جزاي نقدي از يكصد هزار تا پانصد هزار ريال محكوم خواهد شد .
ماده 35 -(اصلاحي 14/07/1367) هر ايراني كه از نقاط غير مجاز وارد كشور شده يا از كشور خارج شود به 2 ماه تا يك سال حبس و يا جريمه نقدي از يكصد هزار ريال تا پانصد هزار ريال محكوم ميگردد .
ماده 35 مكرر -(الحاقي 14/07/1367) هر ايراني كه بدون داشتن گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه بخواهد از مرز غير مجاز خارج شود و به هنگام عبور دستگير گردد ، به يك ماه تا يك سال حبس يا پنجاه هزار ريال تا سيصد هزار ريال جزاي نقدي محكوم خواهد شد و چنانچه مرتكب داراي گذرنامه و يا اسناد در حكم گذرنامه باشد ، به حبس از يك ماه تا شش ماه يا جزاي نقدي از پنجاه هزار ريال تا دويست هزار ريال محكوم خواهد شد .
تبصره -(الحاقي 14/07/1367) كسانيكه به تبع اغنام و احشام با سوء نيت مرتكب عبور غير مجاز از مرز شده باشند ، به مجازات فوق محكوم ميگردند و صاحب اغنام و احشام كه عبور از مرز با علم و اطلاع يا دستور او بوده ، براي مدت پنج سال از سكونت در نوار مرزي محروم ميشود .
ماده36ـ(اصلاحي 23/08/1390) هر ايراني كه بر خلاف ماده ( 24 ) اين قانون عمل نمايد ، به حبس از دو سال تا پنج سال و محروميت از داشتن گذرنامه از سه سال تا پنج سال محكوم مي گردد .
ماده 37 - هر كس براي دريافت گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه به نام خود يا نام ديگري اسناد و مدارك خلاف واقع يا متعلق به غير را عالماً عامداً به مراجع مربوط تسليم نمايد به حبس تأديبي از دو ماه تا شش ماه محكوم مي شود و در صورتي كه عمل او منجر به صدور گذرنامه شود به حبس تأديبي از دو ماه تا دو سال محكوم خواهد شد .
ماده 38 - هر كس از گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه متعلق به ديگري براي ورود به كشور يا خروج از آن استفاده نمايد به حبس تأديبي از دو ماه تا يك سال محكوم مي شود .
ماده 39 - هر مستخدم دولت اعم از لشكري و كشوري بدون رعايت قوانين مربوط در اجراي وظيفه خود عالماً عامداً گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه بدهد به حبس تأديبي از دو ماه تا يك سال محكوم مي شود .
ماده 40 - هر مستخدم و مأمور دولت اعم از كشوري و لشكري كه براي عبور غير مجاز اشخاص به خارج از كشور به نحوي از انحاء مساعدت و يا تسهيل وسيله نمايد به حبس تأديبي از 6 ماه تا دو سال محكوم خواهد شد .
ماده 41 - هر كس براي تحصيل گذرنامه يا اسناد در حكم گذرنامه عالماً و عامداً و به قصد تقلب هر گونه اطلاع مربوط به خود و همراهان را كه در صدور گذرنامه مؤثر است برخلاف واقع در پرسشنامه ذكر نمايد به شرط استفاده از گذرنامه به حبس تأديبي از دو ماه تا شش ماه محكوم خواهد شد .
ماده 42 - از تاريخ اجراي اين قانون - قانون گذرنامه مصوب سال 1311 و آيين نامه هاي مربوط به آن و مواد 107 و 108 قانون جزا و همچنين قوانين مربوط به گذرنامه تحصيلي و ساير قوانيني كه با مواد اين قانون مغايرت دارد در آن قسمت كه مغاير است لغو مي گردد .
قانون فوق مشتمل بر چهل و دو ماده و هجده تبصره پس از تصويب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه 1351 . 3 . 8 در جلسه روز پنجشنبه دهم اسفند ماه يك هزار و سيصد و پنجاه و يك شمسي به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد .
رييس مجلس شوراي ملي - عبدالله رياضي
ماده واحده -(اصلاحي 29/03/1381) براي صدور گذرنامه جهت رانندگان و كمك رانندگان و ميهمانداران ترانزيت علاوه بر مقررات قانون گذرنامه رعايت موارد زير الزامي است :
1 - ارائه معرفي نامه كتبي از بنگاهها ، مؤسسات و شركتهاي مسافربري يا باربري كه از طرف وزارت راه و ترابري فعاليت آنها مجاز شناخته شده است دائر بر اشتغال متقاضي در بنگاه يا مؤسسه و يا شركتهاي مزبور به شغل رانندگي يا كمك رانندگي يا ميهمانداري كه توسط دفتر اسناد رسمي گواهي امضاء شده باشد .
2 - ارائه تعهدنامه مبني بر عدم اشتغال به شغل ديگري غير از رانندگي يا كمك رانندگي يا ميهمانداري كه توسط دفتر اسناد رسمي گواهي امضاء شده باشد .
3 - ارائه برگ عدم محكوميت مؤثر كيفري .
4 - ارائه برگ عدم اعتياد به مواد مخدر از وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي .
تبصره 1 -(اصلاحي 29/03/1381) صدور گذرنامه براي رانندگان يا كمك رانندگان و ميهمانداران موضوع اين قانون كه داراي محكوميت مؤثر كيفري هستند ولي از تاريخ پايان محكوميت ايشان 2 سال گذشته باشد به شرط معيل بودن با رعايت ديگر موارد فوق مجاز ميباشد .
تبصره 2 -(اصلاحي 29/03/1381) در صورت ثبوت تخلف نسبت به بند 1 و 2 اين ماده ، در دادگاه صالح راننده و كمك راننده و ميهماندار متخلف با رعايت شرايط و امكانات خاطي و دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد و درجات تعزير به مدت پنج الي ده سال از مسافرت به خارج بعنوان راننده و كمك راننده و ميهماندار ترانزيت محروم ميشود .
در صورتيكه تخلف ، مربوط به صدور معرفي نامه خلاف باشد صادركننده معرفي نامه خلاف از طرف شركت يا مؤسسه يا بنگاه موضوع بند 1 اين ماده ، با رعايت شرايط و امكانات خاطي و دفعات و مراتب جرم و مراتب تأديب از وعظ و توبيخ و تهديد به مجازات تعزيري محكوم ميشود .
افزودن دیدگاه جدید