ماده 1 - از تاريخ لازم الاجرا شدن اين قانون كليه ايثارگران مشمول قانون كار حسب مورد از امتيازات زير بهره مند مي شوند :
الف - حق سنوات و ارتقاي گروه تشويقي .
ب - تسهيلات ماموريت آموزشي .
پ - اعطاي امتيازات يك مقطع تحصيلي بالاتر ( فقط براي آزادگان و جانبازان ) .
تبصره - شاغلان مناطق جنگي و جنگزده - موضوع تبصره ( 3 ) بند ( 8 ) بخشنامه شماره . 2727 /د مورخ 20/5/01371 سازمان امور اداري و استخدامي كشور - كه از تاريخ 31/6/1359 تا 29/5/1367 در اين مناطق به كار اشتغال داشته اند صرفا از حق سنوات تشويقي بهره مند مي شوند .
ماده 2 - منظور از كارگران ايثارگر ، جانبازان ، رزمندگان با حداقل شش ماه خدمت متوالي يا نه ماه متناوب در جبهه - حسب مورد با تاييد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي يا جهاد سازندگي - و اسرا ، آزادگان و مفقودان جنگ تحميلي از تاريخ 31/6/1359 تا 29/5/1367 است .
ماده 3 - مجموع مزاياي پرداختي ماهانه ناشي از اجراي اين قانون به هر كارگر ، از پنجاه درصد ( 50% ) حداقل دستمزد مصوب شوراي عالي كار در همان سال تجاوز نمي كند .
تبصره - درصورتي كه مشمولان اين قانون قبلا به موجب مقررات ديگري از امتيازهاي يادشده استفاده كرده باشند ، نمي توانند از امتيازهاي اين قانون بهره مند شوند ، مگر اينكه اين قانون موجب افزايش امتيازات آنان شود كه در اين صورت تنها از امتيازات اين قانون استفاده مي كنند .
ماده 4 - ميزان ، چگونگي و شرايط اعطاي امتيازها به مشمولان اين قانون ، مطابق آئين نامه اي است كه ظرف سه ماه از تاريخ تصويب اين قانون توسط وزارت كار و امور اجتماعي با همكاري سازمان امور اداري و استخدامي كشور و وزارت دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح تهيه و به تصويب هيأت وزيران مي رسد .
افزودن دیدگاه جدید